Κάνοντας σήμερα τακτοποίηση στην αποθήκη, βρήκα την βαλίτσα με τα αρνητικά και τις φωτογραφίες της αναλογικής εποχής.
Δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να τακτοποιήσω αυτό το αρχείο, που -πρέπει να είναι πάνω από 4.000 φωτογραφίες- μερικές φωτογραφίες από αυτές νομίζω αξίζουν να διατηρηθούν.
Ανάμεσα στις άλλες βρήκα και αναμνηστικές από τα χρόνια που δούλευα στην ιδιωτική τηλεόραση.
Από τις αρχές του 1990 έως το καλοκαίρι του 1996 έκανα τον ηλεκτρολόγο και φωτιστή σε τηλεοπτικές σειρές, (καλημέρα ζωή), πρωινά (πρωινός καφές με την Ρούλα Κορομηλά), σε πολιτικές εκπομπές με τον Κουίκ και την Πιπιλή, σε πολλά διαφημιστικά και σε ένα σωρό άλλες παραγωγές.
Όταν ο Αντένα αποφάσισε να γίνουν τα καλλιστεία του 1995 στην Θεσσαλονίκη, μέσα σε περίπτερο της Διεθνούς Έκθεσης, εμείς σαν ηλεκτρολόγοι έπρεπε να υπολογίσουμε τα φώτα τα καλώδια και τα ρεύματα που έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε από ένα σχέδιο που είχαμε ενός αχανούς χώρου, που δεν ήταν όμως τηλεοπτικό στούντιο.
Αφού κάναμε τον πρώτο υπολογισμό γεμίσαμε δύο φορτηγά με φώτα, καλώδια, κονσόλες φωτισμού και ότι άλλο χρειαζόταν και ξεκινήσαμε 10 ημέρες πριν την ημερομηνία των καλλιστείων για την Θεσσαλονίκη.
Εγώ οδηγούσα το ένα από αυτά μιας και έχω δίπλωμα Γ΄ κατηγορίας, αυτό το φορτηγό ήταν γνωστό σε όλη την πιάτσα με το όνομα <χάρος>, γιατί η καρότσα του έβγαινε κατά τα 3/5 πίσω από τον άξονα και η ευστάθειά του όπως καταλαβαίνετε ήταν παροιμιώδης
Υπολόγιζα ότι είχα φορτωμένο υλικό πάνω από 4 δισεκατομμύρια δραχμές, γιατί τα κινηματογραφικά φώτα και τα υλικά είναι πάρα πολύ καλής ποιότητας και η τιμή τους βέβαια είναι ανάλογα υψηλή.
Φτάσαμε το βράδυ στην Θεσσαλονίκη μετά από ένα πολύ κουραστικό ταξίδι αφήσαμε στην έκθεση τα φορτηγά και μετά στο <Καψής> για ύπνο.
Την άλλη μέρα το πρωί πήγαμε να δούμε το περίπτερο της έκθεσης στο οποίο δούλευαν ήδη οι κατασκευαστές σκηνικών. Ξεκινήσαμε να τοποθετούμε τα φώτα και τα καλώδια δουλεύοντας από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, άλλα μετά από δύο τρεις μέρες μετά από μερικές αλλαγές στο σκηνικό είδαμε ότι δεν μπορούσαμε να το καλύψουμε φωτιστικά και έπρεπε να φέρουμε και άλλα φώτα και παρελκόμενα από την Αθήνα και όλα αυτά έπρεπε να τοποθετηθούν το ταχύτερο γιατί ήδη ξεκινούσαν οι πρόβες.
Τι να κάνω παίρνω τον <χάρο> και φεύγω για την Αθήνα το πρωί όσο ποιο γρήγορα μπορούσα φόρτωσα το μεσημέρι νέο φορτίο και ξεκίνησα αμέσως για Θεσσαλονίκη παίρνοντας μαζί μου και την γυναίκα μου την Δήμητρα να μου μιλά στον δρόμο για να μην κοιμηθώ από την κούραση.
Δεν άντεξα βέβαια και κοιμηθήκαμε στον δρόμο, φτάσαμε το πρωί την ώρα που οι άλλοι άρχιζαν, ξεφορτώσαμε με την Δήμητρα να μετρά και να καταγράφει τα υλικά που κατεβάσαμε από το φορτηγό.
Δεν πήγα για ύπνο συνέχισα να δουλεύω μέχρις το βράδυ, μετά από τόσες ώρες κούρασης και άνχους μόνο τότε μπόρεσα να κάνω ένα μπάνιο και να φάω μετά από δύο ημέρες.
Δεν μπορώ να πω μας πλήρωναν καλά αλλά μπορεί για 48 ώρες να δουλεύεις συνέχεια χωρίς ύπνο και ξεκούραση, θυμάμαι ότι τότε έμαθα να τρώω πολύ γρήγορα γιατί μας έφερναν φαγητό από κάτι κέτερινγκ της κακιάς ώρας και σε ένα πεντάλεπτο διάλειμμα έπρεπε να έχεις φάει να έχεις ρευτεί και να επιστρέψεις.
Θα επανέλθω με την συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου