Από armadinho
Λίγο μετά την λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου το περασμένο καλοκαίρι η ΟΥΕΦΑ εξέδωσε μία αναλυτική τεχνική/τακτική αναφορά 289 σελίδων αναφερόμενη στις τελευταίες εξελίξεις του ποδοσφαίρου σε τακτικό επίπεδο. Σε αυτή, λίγο ή πολύ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο σύγχρονο ποδοσφαιρικό ερώτημα περιστρέφεται γύρω από το δίλημμα: Possession or Position?
Μπαρτσελόνα και Ρεάλ αναμφισβήτητα αποτελούν τους κύριους εκφραστές αυτού του σύγχρονου ποδοσφαιρικού ερωτήματος. Από την μία ο Γκουαρντιόλα δηλώνει «μας αρέσει να κρατάμε την μπάλα στα πόδια μας γιατί είμαστε πολύ κακοί όταν αμυνόμαστε. Η κατοχή της μπάλας για εμάς αποτελεί τρόπος επίθεσης αλλά και άμυνας». Στον αντίποδα Μουρίνιο δήλωνε λίγο μετά τον θρίαμβο της Ίντερ επί της Μπαρτσελόνα «Δεν θέλαμε να κρατήσουμε την μπάλα διότι αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τον αποσυντονισμό της συνοχής των γραμμών μας και των θέσεων μας στο γήπεδο. Η άμυνα και η επίθεση γίνονται πολύ πιο εύκολα όταν διατηρείς την θέση στου στο γήπεδο… ιδιαίτερα απέναντι σε αυτή την Μπαρτσελόνα».
Το 5-0 έβγαλε θριαμβευτή τον Γκουαρντιόλα και το ποδόσφαιρο κατοχής αν και είναι σίγουρο ότι ο Μουρίνιο θα χάσει τον ύπνο του για να «επιστρέψουμε από το χτύπημα» όπως δήλωνε χαρακτηριστικά στις κάμερες που τον περίμεναν στο Νου Καμπ το βράδυ της Δευτέρας.
Possession με … 4-6-0
Η εμφάνιση της Μπαρτσελόνα ενσαρκώνει στο απόλυτο τις τακτικές σκέψεις ενός προπονητή θιασώτη του ποδοσφαίρου πρωτοβουλίας/κατοχής. Ο Γκουαρντιόλα έχει χτίσει μία ομάδα ιδανική στην εφαρμογή του ως άνω συστήματος με άξονα:
- Την πολύ ψηλά τοποθετημένη αμυντική γραμμή
- Την εξουθενωτική πίεση στα χαφ του αντιπάλου
- Την εκμετάλλευση του πλάτους του γηπέδου
- Το γρήγορο tempo στην εναλλαγή πασών
- Τις συχνότατες προωθήσεις των πλάγιων μπακ ρόλο χαφ-εξτρέμ
- Τις συνεχείς εναλλαγές θέσεων των μέσων και επιθετικών
- Τις κάθετες πάσες στους κενούς χώρους που δημιουργούνται πίσω από την ζώνη άμυνας των αντιπάλων
Όλα τα παραπάνω λειτουργούν αρμονικά πάνω σε ένα ιδιότυπο 4-6-0 χάρει στα πνευμόνια των Άλβες/Αμπιντάλ, την αμυντική ικανότητα των Πικέ/Πουγιόλ, την εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και ποδοσφαιρική ευφυΐα των Τσάβι/Ινιέστα (πάσα, κοντρόλ, διαρκής κίνηση), τον επιθετικό οίστρο των Βίγια/Πεδρο και – φυσικά – στην παγκόσμια ποδοσφαιρική κλάση του Μέσι ο οποίος συνδυάζει τεχνική, αντοχή, δημιουργικότητα και εκτελεστική δεινότητα σε υψηλότατο επίπεδο.
Position… με 4-3-3
Από την άλλη ο Μουρίνιο, προς τιμή του, προσπάθησε να αντιμετωπίσει ως ίσος προς ίσο την Μπαρτσελόνα στην έδρα της επιστρατεύοντας τα δικά του τακτικά «πιστεύω» στον αγωνιστικό χώρο. Το τελικό αποτέλεσμα ήρθε να καταδείξει τα τρωτά σημεία της Ρεάλ και αναδείξει την… τελειότητα της εφαρμογής του αντίθετου μοντέλου από τον Γκουαρντιόλα. Ο Μουρίνιο απέκτησε ερεθίσματα και εξτρά κίνητρο για την αναζήτηση τρόπων δημιουργίας μίας ομάδας που θα περιστρέφεται γύρω από το ποδόσφαιρο των αντεπιθέσεων όπως αυτό, ήδη, εκφράζεται σε μία σύγχρονη μορφή από τον λάτρη του είδους, Ζοζέ. Ο Πορτογάλος στην ουσία επικεντρώνεται τακτικά στην συνέπεια και ταχύτητα της εναλλαγής των παικτών από κατάσταση άμυνας σε επίθεση – δηλαδή την σύγχρονη εφαρμογή του όρου αντεπίθεση που πλέον αποτελεί μία επιθετική ποδοσφαιρική προσέγγιση. Οι κύριοι τακτικοί άξονες της Ρεάλ είναι:
- Η ψηλά τοποθετημένη αμυντική γραμμή
- Η διατήρηση των θέσεων μέσα στο γήπεδο (λιγότερη κίνηση χωρίς την μπάλα)
- Η δημιουργία αγωνιστικών ζωνών πίεσης με κύριο στόχο τα κλεψίματα μπάλας στις μεσοαμυντικές ζώνες του αντιπάλου
- Πολύ γρήγορο tempo επιθετικής ανάπτυξης με κάθετο ποδόσφαιρο και άμεσο στόχο την επιθετική τριάδα της ομάδας.
- Εκμετάλλευση μειωμένου πλάτους του γηπέδου με στόχο την παρουσία περισσότερων προσώπων και στις δύο βασικές φάσεις του παιχνιδιού (άμυνα-επίθεση)
- Ανάδειξη της φυσικής δύναμης ως κυρίαρχο αγωνιστικό συστατικό
- Καταρτισμός της ενδεκάδας με βάση χαρακτηριστικά παικτών που σχετίζονται με την δύναμη, την φυσική κατάσταση τον δυναμισμό και την εκρηκτικότητα.
Possession vs. Position… σημειώσατε 1
Το τελικό 5-0 δεν αφήνει πολλά περιθώρια τακτικής ανάλυσης της αναμέτρησης. Η δυνατότητα της Μπαρτσελόνα να διατηρεί συνεχώς την κατοχή της μπάλας (70% κατοχή περίπου) απέναντι στην όποια προσπάθεια της Ρεάλ για pressing αποδείχτηκε καθοριστικός αγωνιστικός παράγοντας.
Οι παίκτες της Ρεάλ δεν μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν στο ανελέητο passing game των γηπεδούχων με αποτέλεσμα να κουρασθούν, να εκνευριστούν, να χάσουν την συνοχή των γραμμών, να μην κλέψουν μπάλες που θα δημιουργούσαν συνθήκες αντεπίθεσης και επιθετικών απειλών και να επιτρέψουν την δημιουργία κενών χώρων προς εκμετάλλευση της Μπαρτσελόνα. Μέσι-Ινιέστα-Βίγια και Τσάβι μπόρεσαν να προσαρμοστούν ιδανικά στα προβλήματα που τους έθεσε ο Μουρίνιο με αποτέλεσμα η ψηλά τοποθετημένη ζώνη της Ρεάλ να εξελιχθεί ως… εφιάλτης εξαιτίας των κάθετων πασών του Μέσι και της παρέας του.
Συμπέρασμα
Γκουαρντιόλα και Μουρίνιο παρατάχθηκαν στο Νου Καμπ με διάθεση να χρησιμοποιήσουν τα «όπλα» του σύγχρονου ποδοσφαίρου (άμυνα ψηλά, έντονη πίεση, γρήγορο tempo ανάπτυξης) μέσα από εντελώς διαφορετικές τακτικές εφαρμογές. Το εμφατικό 5-0 της Μπαρτσελόνα ήρθε να υπενθυμίσει στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους τα πολύ υψηλά στάνταρ εφαρμογής του επιλεγμένο αγωνιστικού πλάνου από την Μπαρτσελόνα. Την ίδια ώρα ο Μουρίνιο ακόμα αναζητά τα βασικά συστατικά ώστε να επικρατήσει της Μπαρτσελόνα χρησιμοποιώντας τον δικό του ποδοσφαιρικό τρόπο, με τον ίδιο εμφατικό τρόπο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Γκουαρντιόλα κέρδισε την πρώτη μεγάλη μάχη αλλά ο «πόλεμος» για την αναζήτηση του «ολοκληρωτικού» ποδοσφαίρου θα συνεχιστεί, από όποια σκοπιά κι αν το αναζητεί κανείς.
Υ.Γ Ευελπιστούμε το ολίγον φιλοσοφικό αυτό άρθρο να αποτελέσει έναυσμα για εποικοδομητική ποδοσφαιρική συζήτηση, αντάξια του θεάματος που προσφέρουν οι δύο μεγαλύτερες ομάδες του πλανήτη αυτή την στιγμή.
Υ.Γ 1 Στην χώρα του Μέσι μία λαϊκή ρήση λέει πως το Τανγκό χορεύεται από δύο. Στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα… αρκεί μόνο ένας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου