Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008

ΠΑΛΙΟ ΓΉΠΕΔΟ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ



Από τον αγώνα Ολυμπιακός Παναθηναικός στο παλαιό Καραισκάκη 3-3.
Ήμουν από τους πρώτους που δούλεψαν στο FILMNET όταν δημιουργήθηκε.
Όταν ανέλαβε το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, εγώ σαν φίλαθλος του Ολυμπιακού ζήτησα και με βάζαν στους αγώνες του. Βέβαια στο συγκεκριμένο συνεργείο ήμουν ο ποιό νέος και αυτό σήμαινε ότι θα ήμουν στον γερανό μπροστά στην θύρα 7.
Θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή είχα μαζέψει πάνω από 100 ζίππο αναπτήρες που πετούσαν οι οπαδοί στο γήπεδο και περνούσαν ξυστά ευτυχώς από το κεφάλι μου.
Οι δε μικροί που μαζεύαν τις μπάλες φεύγαν μετά τους αγώνες με τις τσέπες τους γεμάτες από τα μεγάλα μεταλικά κατοστάρικα της εποχής.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν γνωστός ως «ο γιος της καλογριάς». Δεν ήταν απόλυτα σίγουρος για το ποιος είναι ο πατέρας του, οπότε κι η μαμά του –για να μην τον πληγώσει– του έλεγε πως προήλθε από άμωμο σύλληψη. Στα οκτώ του χρόνια ορφάνεψε και μεγάλωσε στα ξένα χέρια, που ’ναι μαχαίρια. Ήταν πολύ γενναίος, πολύ μουνάκιας και έβριζε συνέχεια, σαν τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τους ηθοποιούς της ταινίας Η Ψυχή στο Στόμα· αυτός είναι ο λόγος που οι βλάσφημοι οπαδοί του Ολυμπιακού τον αγάπησαν παράφορα και το γήπεδο της ομάδας τους φέρει το όνομά του, με αποτέλεσμα ένα όνομα που ήταν ταυτισμένο μόνο με νίκες επί των Τούρκων να παραπέμπει πια στις τεσσάρες που τρώει ο Ολυμπιακός από τις ευρωπαϊκές ομάδες. Λέγεται πως χτυπήθηκε από φιλικό βόλι και ότι ο ίδιος ήξερε ποιος τον βάρεσε. Είπε «αν γίνω καλά, θα τον χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε· εάν ψοφήσω, ε, τότε κλάστε μου τον μπούτζον». Την επομένη πέθανε, αλλά δεν γνωρίζουμε αν τα παλικάρια του ικανοποίησαν την τελευταία του επιθυμία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: