Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Πέρα από τις τραγικές συνέπειές της, η παγκόσμια οικονομική κρίση είχε και μια θετική εξέλιξη. Φανέρωσε ακόμη και στους πιο αφελείς, ότι οι περισσότεροι, δημοκρατικά εκλεγέντες εκπρόσωποί μας, οι κυβερνώντες δεν είναι οι εξουσιάζοντες. Χθες, μια από τις εταιρείες επενδύσεων υψηλού ρίσκου, που δημιούργησαν την οικονομική κρίση, η Centaurus Capital, απέλυσε τους «υπαλλήλους», Αθνάρ και Κλαρκ. Ο πρώτος υπήρξε πρωθυπουργός της Ισπανίας και ο δεύτερος υπουργός οικονομικών της Μ. Βρετανίας. Οι κύριοι αυτοί δεν είναι οι μόνοι, που μετά την πολιτική, έγιναν υπάλληλοι σε παρόμοιες εταιρείες. Ολοι σχεδόν οι πρώην υπουργοί οικονομικών των ΗΠΑ και πολλών άλλων ευρωπαϊκών χωρών, είναι υπάλληλοι παρόμοιων εταιρειών. Μέχρι και οι πρώην πρωθυπουργοί Μπλερ, Κλίντον, πατήρ Μπους κ.α., ακόμη και ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ, είναι σύμβουλοι και πρόεδροι πολυεθνικών εταιρειών.
Οι άνθρωποι αυτοί, εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν διαισθάνθηκαν καν αυτό για το οποίο προειδοποιούσαν απλοί οικονομολόγοι και φοροτεχνικοί «της πιάτσας» σε όλο τον κόσμο, για τα λεγόμενα «τοξικά χρηματοοικονομικά προϊόντα» και την επερχόμενη καταιγίδα. Οι κυβερνώντες διάδοχοί τους δε, που υποτίθεται πως σήμερα γνωρίζουν πολύ καλά τι έχει συμβεί, τι διαφορετικό κάνουν από αυτό που θα έκαναν οι προκάτοχοί τους; Κόντρα στις μέχρι τώρα δοξασίες τους, με την μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση στην ιστορία της ανθρωπότητας από την εποχή του Λένιν, με δικά μας λεφτά δηλαδή, προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν, όχι όμως για τους λαούς τους, αλλά για τους ίδιους τους χορηγούς και μελλοντικούς εργοδότες τους. Για εκείνους δηλαδή που οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία στα πρόθυρα της διάλυσης.
«Ο πρόεδρος των ΗΠΑ προσφέρει τρία σχεδόν τρισεκατομμύρια στις τράπεζες και στην αυτοκινητοβιομηχανία και εκείνοι θέλουν κι άλλα». ( Der Spiegel 11.02.09). Εντωμεταξύ κανείς δεν νοιάζεται για τα εκατομμύρια των Αμερικανών που έχασαν τα σπίτια τους, τα οποία όμως παραμένουν κλειστά και απούλητα! (Όχι θα τα ξανάδιναν σε ηλίθιους, που αντί να κατέβουν στους δρόμους αυτοοικτίρονται για την αφροσύνη των επιλογών τους).
Eυρωπαϊκές τράπεζες προαναγγέλουν απολύσεις χιλιάδων και την ίδια στιγμή ανακοινώνουν πριμ δισεκατομμυρίων για τα υψηλόβαθμα στελέχη τους. Τί κάνουν οι εκπρόσωποί μας; Τους επιπλήττουν, κι εκείνοι ανταποδίδουν τον χαριεντισμό με μια συγνώμη! (το Kick back μοίρασμα θα γίνει μάλλον κάτω από το τραπέζι, αν και με τέτοιους ηλίθιους πολίτες-υπήκοους δεν είναι ούτε καν απαραίτητο)
Οι κύριοι αυτοί, δεν είναι βέβαια τόσο αχάριστοι προς εκείνους οι οποίοι τους ανέδειξαν με την ψήφο τους. Από την ημέρα που μπήκαμε στην ΕΕ, με εξαίρεση κάποιες αποφάσεις για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων, η ΕΕ δεν πήρε κανένα, μα κανένα μέτρο υπέρ των εργαζομένων!! Οι κομισάριοι της ΕΕ πρότειναν ήδη τη «μείωση του χρόνου εργασίας», παλαιό αίτημα των συνδικάτων. Ετσι οι εργοδότες θα μπορούν να δίνουν άδειες, πολλές άδειες στους εργαζόμενους με τη μορφή «προσωρινής ανεργίας». Ωραίο δεν ακούγεται; «Τα λεφτά δεν είναι το παν στη ζωή». Το είπε άλλωστε και ο φιλελεύθερος Βέλγος οικονομολόγος του 19ου αιώνα, ο Molinari «Από οικονομική άποψη, οι εργάτες πρέπει να θεωρούνται σαν πραγματικές μηχανές, που προσφέρουν μια ορισμένη ποσότητα παραγωγικών δυνάμεων και σαν αντάλλαγμα απαιτούν ορισμένα έξοδα συντήρησης (όπως η μηχανή τα λάδια), για να μπορούν να λειτουργούν με κανονικό και συνεχή ρυθμό».
Τι άλλο χρειαζόμαστε πέρα από τα έξοδα συντήρησης, τα τηλεσκουπίδια, το τζόγο και κανένα ναρκωτικό για τους πολύ ανήσυχους, ώστε να ηρεμήσουν για πάντα; Να δούμε τι άλλο θα σοφιστούν για να μας αποκοιμίσουν εντελώς. Το σύστημά τους φαίνεται σαν να είναι τέλεια , θεϊκά ή καλύτερα σατανικά φτιαγμένο. Με τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης στη διάθεσή τους, έχουν πείσει ακόμη και πολλούς άνεργους, πως για όλα φταίνε, οι αριστεροί, οι ξένοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι κάθε λογής περιθωριακοί και πάνω απ ΄όλα το κακό κράτος (διότι υπάρχει και καλό κράτος). Τους διαφεύγει όμως πως ακόμη και το πιο τέλειο σύστημα έχει πάντα κάποιο λάθος. Τον απρόβλεπτο παράγοντα άνθρωπο για τον οποίο ισχύει μια αρχέγονη αρχή:«μην προσπαθείς να πείσεις κάποιον να πάει κόντρα στο συμφέρον του». Διότι, «μπορείς να κοροϊδέψεις λίγους για πολύ καιρό, πολλούς για λίγο καιρό, ποτέ όμως πολλούς για πολύ καιρό». Τα εκατομμύρια μικρομεσαίων, αγροτών, ελευθέρων επαγγελματιών, εργατών και συνταξιούχων, που βλέπουν ότι καταστρέφονται, δεν είναι δυνατόν να ανεχθούν την επιστροφή στο μεσαίωνα.
Η μοναδική τους ελπίδα είναι ότι ο άνεργος, ο εξαθλιωμένος και πεινασμένος, που θα πρέπει διαρκώς να σκέφτεται που θα βρει τα χρήματα για το επόμενο γεύμα, όπως ο ναρκομανής για την επόμενη δόση του, δεν έχει το χρόνο να σκεφτεί, πόσο μάλλον να ενημερωθεί για ότι συμβαίνει γύρω του. Γι αυτό το λόγο, συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα και κόμματα της αριστεράς έχουν σήμερα μια ακόμη μεγαλύτερη κοινωνική ευθύνη, στο να ενημερώσουν το λαό με ειλικρίνεια και με απλές και καθαρές κουβέντες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το ζήτημα της εξουσίας είναι εντελώς δευτερεύον.
ΑΠΟ http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/02/o-marx.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου