Έλληνας κτηνοτρόφος ...διεθνής εραστής!!!

Βουκολικό video...

Εντελώς άχρηστες γνώσεις...

1. Οι πιο νέοι γονείς στον κόσμο ήταν 8 και 9 ετών στην Κίνα το 1910.

2. Κάθε βασιλιάς που κοσμεί τα τραπουλόχαρτα, είναι μεγάλος ιστορικός βασιλιάς:

ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ- Βασιλιάς Δαβίδ,
ΚΟΥΠΕΣ- Καρλομάγνος,
ΣΠΑΘΙΑ -Μέγας Αλέξανδρος
ΚΑΡΟ- Ιούλιος Καίσαρας

3. 111.111.111 x 111.111.111 = 12.345.678.987.654.321

4.. Το άγαλμα ενός ανθρώπου πάνω σε άλογο όπου το άλογο έχει και τα δυο μπροστινά του πόδια στον αέρα ,σημαίνει πως αυτός πέθανε στη μάχη.
- Εάν το άλογο έχει το ένα μπροστινό πόδι στον αέρα ,τότε ο άνθρωπος πέθανε από τραύματα που υπέστη στην μάχη.
- Εάν το άλογο έχει και τα 4 πόδια στη γη , τότε το άτομο είχε
φυσικό θάνατο.

5. 'I am.' : Είναι η πιο σύντομη ολοκληρωμένη πρόταση στην Αγγλική γλώσσα.


6. Ερώτηση: Αν συλλαβίσεις στα αγγλικά τους αριθμούς, πότε θα βρεις για πρώτη φορά το γράμμα 'a' ?
Aπάντηση: One thousand.

7. Ερώτηση: Tι κοινό έχουν , το αλεξίσφαιρο γιλέκο, ο υαλοκαθαριστήρας αυτοκινήτου , η έξοδος κινδύνου και οι εκτυπωτές laser ?
Aπάντηση: Oλα έχουν επινοηθεί από γυναίκες.

8. Ερώτηση: Πιο είναι το μόνο φαγητό που δεν χαλάει?
Aπάντηση: Το μέλι

9. Στα χρόνια του Shakespeare, τα στρώματα των κρεβατιών
κατασκευάζονταν από σχοινιά. Όταν τραβούσαν τα σχοινιά ,έσφιγγε το στρώμα και έκανε το κρεβάτι σταθερό ,για ύπνο. Έτσι βγήκε η φράση 'goodnight, sleep tight'.

10. Στην Βαβυλώνα 4.000 χρόνια πίσω συνηθιζόταν για τον μήνα μετά τον γάμο ,ο πατέρας της νύφης να προσφέρει στον γαμπρό ένα <υδρόμελι> για να πίνει. Το υδρόμελι ήταν μπύρα με μέλι και επειδή το ημερολόγιο τότε βασιζόταν στην σελήνη (moon), ο μήνας αυτός ονομάστηκε honeymoon.

11. Στην αρχαία Αγγλία κάποιος δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδί εκτός και αν είχε την συγκατάθεση του Βασιλιά (εξαιρούνταν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας).
Όποιοι ήθελαν να αποκτήσουν παιδί, έπαιρναν την συγκατάθεση του
Βασιλιά και έτσι τους δινόταν μια μεταλλική πλάκα που κρεμούσαν στην πόρτα τους όταν έκαναν σεξ.
Η πλάκα έγραφε ότι διέπρατταν F.U.C.K. δηλαδή 'Fornication Under Consent of the King' (συνουσία υπό την συγκατάθεση του Βασιλιά)..

12.. Στη Σκοτία , ένα νέο παιχνίδι επινοήθηκε. Ο τίτλος του ήταν <<>> έτσι η λέξη GOLF εισήχθη στην Αγγλική γλώσσα.

KAI.........

13. TO 1981

1) O πρίγκιπας Κάρολος παντρεύτηκε
2) H Liverpool έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης
3) O Πάπας απεβίωσε

TO 2005

1) O πρίγκιπας Κάρολος παντρεύτηκε
2) H Liverpool έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης
3) O Πάπας απεβίωσε

Eαν ο Πρίγκιπας Κάρολος θελήσει να ξανά παντρευτεί

και η Liverpool βρεθεί πάλι στον τελικό του Champions League,

παρακαλούμε να ενημερώσετε τον Πάπα....

Από τον Αλέξανδρο Βαρελογιάννη

Αμηχανία σε ντο Ελλασόνα

Κάνω πολύ χάζι αυτή την αμηχανία που προκύπτει σε κάθε χειμωνιάτικη αγροτική κινητοποίηση. Οι άνθρωποι της κυβέρνησης κατανοούν «το δίκαιο των αιτημάτων» και εύχονται «ταχεία ανάρρωση», οι άνθρωποι της αντιπολίτευσης «παρίστανται και χαιρετίζουν», που έλεγε κι ένας φιλαράκος γραμματιζούμενος. Οι εξωκοινοβουλευτικοί συμπαρίστανται από μακριά (επειδή κάτι παιδιά που πήγαν πέρσι στους Κρητικούς αγρότες στο λιμάνι κοντέψανε να φάνε μαγκουριές), αναγνωρίζοντας την αγωνιστική διάθεση των «αγωνιζόμενων». Και οι τηλεοπτικοί αρλεκίνοι φυσάνε τις σερπαντίνες τους σε απευθείας μετάδοση –ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου. Τρελό γέλιο!

Εγώ πάλι, θυμάμαι τους αγρότες «αντεπαναστάτες» που περάσανε από μαχαίρι οι Μπολσεβίκοι όταν η Σοβιετική Επανάσταση πάλευε να εδραιωθεί –σκέφτομαι οτι όλοι καταδικάζουν τέτοιου είδους πρακτικές αλλά πολλοί, ενδόμυχα, εύχονται να καθαρίζανε για πάρτη τους στις καθιερωμένες αγροτικές κινητοποιήσεις τίποτα βρικόλακες Μπολσεβίκοι. Βολικό, όσο να πεις!

Οι αγρότες υπήρξαν, σε επίπεδο θεωρίας, καρφί στο μάτι του Μαρξισμού –επειδή αποτελούσαν απολίθωμα του φεουδαρχικού συστήματος παραγωγής το οποίο θα έπρεπε, νομοτελειακά, να έχει δώσει τη θέση του στον καπιταλισμό. Για να περάσουμε (στη βάση της ίδιας νομοτέλειας) και μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου, στον κομμουνισμό. Τι γίνεται όμως όταν όλες οι εξεγέρσεις του προηγούμενου αιώνα σημειώθηκαν σε χώρες με αυξημένο τον αγροτικό τομέα; Τι γίνεται όταν, αντί οι εναπομείναντες αγρότες να στρατευτούν πίσω από την εργατική πρωτοπορία, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο; Ντρεσάρισμα της θεωρίας -λενινισμός, μαοϊσμός, καστρισμός, αυτό γίνεται.Κι άντε μετά να βγάλεις άκρη περί του ότι πολλοί Ρώσοι αγρότες επέμεναν να συρρέουν (ακόμα και κρυφά) στα οπιοπωλεία-εκκλησίες, επέμεναν να διατηρούν τις εθνικιστικές τους τάσεις, αντιδρώντας στην επανάσταση! Άντε να καταλάβεις γιατί οι Κουβανοί αγρότες κρύβανε στις στάνες τους Μπαρμπούδος ενώ οι Βολιβιανοί αγρότες τρέχανε να εισπράξουν την αμοιβή της επικήρυξης του Τσε Γκεβάρα! (Το θέμα περί ταξικής συνείδησης, δεν έχω σκοπό να το ανοίξω άλλο εδώ).

Πολλή ιστορία –αρκετά τα παραδείγματα.

Η οικογένειά μου έχει αγροτικές ρίζες κι εγώ για χρόνια στριφογύρισα σε αγροτικές περιοχές –άλλοτε λόγω συγγένειας, άλλοτε για να κονομήσω κάνα μεροκάματο, μαζί με τους υπόλοιπους φτωχομπινέδες φοιτητές. Είχα και κάτι φίλους «λάτρεις της επιστροφής στη φύση» -τέλος πάντων, έχω κάνει κάποιο μικρό «αγροτικό». Θυμάμαι λοιπόν πως ξεκίνησε το σημερινό πρόβλημα των αγροτών (που, φυσικά, αντικατέστησε τα παλιότερα προβλήματά τους –μη νομίσεις οτι ο πρωτογενής ήταν ποτέ παράδεισος στην Ελλάδα!)

Το κουμπί ονομαζόταν «ποσοστώσεις». Όταν ο (ταρατατζούμ) «εθνάρχης» έβαλε τη χώρα στην ΕΟΚ ξεκίνησε αυτό το μανίκι με τον έλεγχο της αγροτικής παραγωγής –κάτι ανάλογο πήγαν να κάνουν οι Αμερικάνοι με τη NAFTA κι ακόμα σφάζονται στη Λατινική Αμερική. Αλλά οι δικοί μας αγρότες το παίξανε πιο διαλλακτικά κι ευρωλιγούρικα. Ένας από τους λόγους είχε να κάνει με τα κατάλοιπα του Εμφυλίου στην ελληνική ύπαιθρο –βλέπεις, μπορεί ο Εμφύλιος να έληξε στις απρόσωπες πόλεις, αλλά το γινάτι κρατάει ακόμα στην ύπαιθρο. «Εμένα, μου σκότωσε τον πατέρα ο Καραλίβανος για να του κλέψει τη σοδιά, αναγκάστηκα να θρέφω τη μάνα και τις αδερφές μου από 10 χρονών», μου είχε απαντήσει ένας γέρος όταν τον ρώτησα πως διάολο γίνεται να ψηφίζει τόσα χρόνια Δεξιά –κόντρα στα συμφέροντά του. Παραδίπλα, φυσικά, υπήρχε άλλη περίπτωση όπου τον πατέρα τον είχαν σκοτώσει οι Χίτες –δεν ξεχνιούνται εύκολα όλα αυτά, για την ακρίβεια δεν ξεχνιούνται ποτέ –απλώς εξαφανίζονται όταν οι άνθρωποι πεθάνουν. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε η πολιτική συνείδηση στην ύπαιθρο, οι πληγέντες από τους αντάρτες έγιναν πατροπαράδοτοι Δεξιοί, οι πληγέντες από τον στρατό και τους παραστρατιωτικούς έγιναν ΚΚΕδες ή Πασόκοι.... Και η «ποσόστωση» έφερε «επιδότηση» -μπήκε το νερό στ΄αυλάκι. Πληρώνονταν οι καλλιεργητές για να πετάνε την παραγωγή στις χωματερές και μετά πληρώνονταν για να ΜΗΝ καλλιεργούν κι αργότερα τους πλήρωναν για να καλλιεργούν ζημιογόνα προϊόντα. Και μη μου πεις περί αγάπης των αγροτών για τη γη τους κι άλλα τέτοια χίπικα –ή μην τα πεις σε τίποτα καφενεία της επαρχίας, επειδή θα σε φυτέψουν σε κάνα περιβόλι να παριστάνεις το σκιάχτρο.

Τα πράγματα στράβωσαν και λόγω της NAFTA –η ευρωπαϊκή γεωργία (και η ελληνική πολύ περισσότερο) χαρακτηρίζεται από την αξιοποίηση μικρών και κατακερματισμένων εκτάσεων. Συγκριτικά με κάτι Καναδάδες για παράδειγμα, όπου ο αγρότης ψεκάζει το χωράφι του με ελικόπτερο –επειδή έχει έκταση λίγο μεγαλύτερη από την πόλη της Λαμίας, ας πούμε. Τουτέστιν το είδε ασύμφορο το άθλημα η Ευρωπαϊκή Ένωση κι αποφάσισε να τελειώνει με αυτόν τον τομέα παραγωγής. Πως όμως να γίνει αυτό, όταν έβαλες τους αγρότες να καλλιεργήσουν προϊόντα σύμφωνα με τις εμπορικές σου ανάγκες, τους έβαλες να αγοράσουν μηχανήματα, τους έβαλες να ξεσκίσουν τη γη τους και τους επιδότησες από πάνω; Θα πέφτανε κυβερνήσεις αν κόβονταν μαχαίρι όλα αυτά –κι έτσι η Ε.Ε. έβαλε σε εφαρμογή το «σχέδιο τραβεστί». Άρχισε δηλαδή να επιδοτεί τη μετατροπή της χρήσης γης –όπου χωράφι φτιάξε ξενώνα, αγροτικό ροντέο, χιονοδρομικό κέντρο, σινεμά, φτιάξε κάτι άλλο ρε παιδί μου! Και οι εναπομείναντες αγρότες επιδοτήθηκαν για να το γυρίσουν σε τρε σικ βιολογικές καλλιέργειες –το καλύτερο που είχα διαβάσει ήταν η επιδοτούμενη εκτροφή σαλιγκαριών, «πράσινη τσόχα –εύκολο χρήμα»!

Και ζήσανε αυτοί καλά; Οπωσδήποτε!

Διότι ο αγροτικός πληθυσμός έχει αυξημένο το αίσθημα του συντηρητισμού, «έτσι μάθαμε, έτσι κάνουμε –τι είναι αυτά τα καινούργια κόλπα τώρα;» Κι άντε να πείσεις τον άλλον που καλλιεργεί 30 χρόνια τη γη οτι το μέλλον είναι το «ίνγκλις μπρέκφαστ»! Εδώ χτικιάσανε να τον γυρίσουν από την καλλιέργεια του ροδάκινου στην καλλιέργεια καπνού –τι να λέμε τώρα!

Κι άντε, να συνυπολογίσουμε οτι ανέβηκε το μορφωτικό επίπεδο στην επαρχία, ήρθαν οι σπουδαγμένοι γιοι των αγροτών που βλέπουν «μακρύτερα». Πάει τώρα ο μάγκας στον γέρο και του ξηγιέται περί «χοντρή κονόμα με μηδέν κόπο», στρίβει το μουστάκι ο γέρος που θυμάται οτι ακόμα και τις επιδοτήσεις τις παίρνει με κομματική ταυτότητα –αλλά τον αγαπάει τον γιο του –πείθεται να του κάνει το χατήρι.
Στήνεται το επόμενο πρωί στην Αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Γεωργίας ο μάγκας, για να κάνει τα χαρτιά του, περί «μετατροπής της χρήσης γης». Τον κοζάρει ο πρόθυμος υπάλληλος, ψάχνει τη λίστα με τα δικαιολογητικά, «να δω τα συμβόλαιά σας;» ζητάει. Παγώνει ο μάγκας. «Τι συμβόλαια; Τα χωράφια τα έχουμε πάππου προς πάππου! Δεν υπάρχουν χαρτιά!» διαμαρτύρεται. «Εντάξει», συμβιβάζεται ο υπάλληλος που έχει και αναδουλειές, «έχετε τουλάχιστον τίποτα επίσημα σχεδιαγράμματα –που να δείχνουν οτι πρόκειται περί καλλιεργήσιμης γης και όχι δάσους;»
Κάνω μια παρένθεση εδώ, έτυχε να βρεθώ σε μια τέτοια περίσταση, πριν από χρόνια, συνοδεύοντας μορφωμένο φίλο, όταν πήγε να καταθέσει χαρτιά για ένταξη στο Κτηματολόγιο (το προηγούμενο –όχι αυτό το τελευταίο που πλήρωνες και έμπαινες άνευ ελέγχου για να βγεις αμέσως μόλις γίνει ο έλεγχος!) Τελικά, αποδείχτηκε τότε οτι δεν υπήρχε τίποτα που να επιβεβαιώνει την ιδιοκτησία ενός μεγάλου μέρους των αγροτικών εκτάσεων και περί δάσους μόνο κάτι φωτογραφίες τραβηγμένες από γερμανικά Στούκας έχουν βρεθεί –άντε βγάλε άκρη, κλείνω την παρένθεση.
Γυρίζει λοιπόν ο γιος στον πατέρα μπαϊλντισμένος, τον χτυπάει στην πλάτη και αποφαίνεται, «καλά ξηγιέσαι γέρο, μ΄αυτούς δεν βγαίνει άκρη, να χέσω τα πτυχία μου μέσα, και πάω τώρα στο καφενείο επειδή ψάχνουνε τρίτον για πρέφα -άντε εσύ στα μπλόκα και πάρτους τα χοντρά».

Τόσο απλά, οι αγρότες παραμένουν προσκολλημένοι σε καλλιέργειες προϊόντων που κανένας δεν θέλει ν΄αγοράσει (αφού έρχονται απ΄έξω φτηνότερα), οι κυβερνήσεις παραμένουν κοροϊδεύουσες τις εκλογικές τους πελατείες και βαφτίζουν το κρέας σε ψάρι για να δώσουν ρεγάλο στους αγρότες τα χρήματα που προορίζονται για μετατροπή χρήσης γης... (Κάνω απλούστευση εδώ πέρα, με σχηματικό τρόπο –δεν έχω όρεξη να αναλύσω διεξοδικότερα, μόνο την άποψή μου θέλω να εξηγήσω).

Τόσο απλά ο αγροτικός τομέας βγαίνει από την παραγωγική διαδικασία και εντάσσεται στην παρασιτική διαβίωση.

Κι ακόμα πιο απλά, το εκάστοτε κράτος που είναι πέραν του δέοντος πρόθυμο να ανοίξει τα κεφάλια 100 παιδιών αν τολμήσουν να διαδηλώσουν στο κέντρο της Αθήνας και να συλλάβει τα 180 απ΄αυτά με την κατηγορία της παρακώλυσης συγκοινωνιών και της σύστασης συμμορίας –αυτό το ίδιο κράτος κουνάει στοργικά το κεφάλι όσο οι αγρότες κλείνουν τις εθνικές οδούς, ή καταστρέφουν τις μπαριέρες και τα δεντράκια της Θεσσαλονίκης μπουκάροντας με τα τρακτέρ. «Other the one and other the other», που έλεγε κι ένας φιλαράκος, αγγλομαθής! 8 μήνες (στην καλύτερη) προφυλάκιση στον πιτσιρικά που (λένε ότι) πέταξε μια μολότοφ, πρώτη θέση στα δελτία ειδήσεων για τους αγροτολεβέντες που καίνε λάστιχα και κλείνουν τα σύνορα σε ζωντανή σύνδεση!

Αμηχανία σε ντο ελάσσονα, στο δρόμο προς Ελασσόνα.

Οι μόνοι που δεν δείχνουν αμήχανοι (καθότι αυτοδιαφημίζονται ως πολυμήχανοι) είναι οι μεταπράτες των πόλεων οι λιανοπωλητές αέρα κοπανιστού –ξέρεις εσύ! Αυτοί που θέλουν ένα κράτος χωροφύλακα, ένα κράτος δραστήριο στην καταστολή όσων εμποδίζουν τις εισπράξεις τους αλλά ταυτόχρονα αλληθωρίζον αναφορικά με τις δικές τους λαμογιές. Αυτοί παίζουν το ρόλο του χορού τραγωδίας: «βουλιάζουμε, καταστρεφόμαστε, χάνουμε λεφτά, εμποδίζεται το εμπόριο, μας πνίγουν τα γραμμάτια!» ξεχνώντας φυσικά να αναφέρουν οτι πουλάνε μεταποίηση κάκιστης ποιότητας σε τιμές ανάλογες των κριασιόν μεγάλων παρισινών μετρ.

Κι αν ρωτήσεις ποιος φταίει, τότε η κουβέντα γυρνάει στο μεταφυσικό. Οι «μεσάζοντες», οι «αγρότες του Κολωνακίου», οι «δημόσιοι υπάλληλοι» (αυτοί κολλάνε παντού), ο Χαλίφης Χαρούν Αλ Ρασίδ και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ... Μπορεί κι οι μετανάστες!

Είμαι γενικά υπέρ των κινητοποιήσεων, επειδή είμαι άνθρωπος που του αρέσουν τα πάρτι –άσχετα αν δεν πηγαίνω λόγω διαφορετικών μουσικών προτιμήσεων. Μια φορά έπεσα κιόλας σε μπλόκο αγροτών στα διόδια των Μαλγάρων –αναγκάστηκα να γυρίσω πίσω στη Θεσσαλονίκη και να φορτώσω τη μηχανή στο τρένο, έκανε και σκατόκρυο, πέρασα ακόμα μια μέρα στην πόλη, δεν έπαθα κανένα μεγάλο κακό. Γι΄αυτό και η άποψή μου περί αγροτικών κινητοποιήσεων συνοψίζεται στον γνωστό στίχο του Τζίμι Χέντριξ:

«Ας πέσουν τα βουνά, αρκεί να μην πέσουν πάνω μου».

The Motorcycle boy

Ανέκδοτον.Ήταν κρύα...

Δύο φίλες είχαν πάει σε μια καφετέρια για να μιλήσουν. Ξαφνικά λέει η μία στην άλλη:
- Άκου να δείς τί έγινε χτες το βράδυ. Γύρισε ο Ηλίας μου από την δουλειά του κατακουρασμένος και του λέω: “Ηλία, πήγαινε να κάνεις μπάνιο και μόλις βγεις σου έχω μια έκπληξη!” Χωρίς να ρωτήσει πολλά πάει για μπάνιο και μόλις βγαίνει, του τραβάω την πετσέτα, του τα πιάνω και του λέω: “Ηλία μου γιατί σου είναι κρύα; Έλα να στα ζεστάνω εγώ!” Και μετά στο σπίτι έγινε κόλαση!
Λέει τότε κι η φίλη της:
- Αφού είναι εγγυημένο, θα το κάνω και εγώ!
Ξανασυναντιούνται την επόμενη μέρα και βλέπει την φίλη της με μαυρισμένο το μάτι και μες στις μελανιές και τη ρωτάει:
- Τί έγινε μωρή και είσαι έτσι; Δεν έκανες ό,τι σου είπα;
- Ό,τι μου είπες έκανα… Γύρισε ο Θανάσης μου απο την δουλειά κατακουρασμένος και του είπα: “Τι έχεις Θανάση μου και είσαι έτσι; Πήγαινε και κάνε ένα μπάνιο και μετά σου έχω μια έκπληξη!” Βγαίνει από το μπάνιο, του τραβάω την πετσέτα και του λέω:
“Γιατί Θανάση μου, σου είναι ζεστά; Του Ηλία ήταν κρύα!”

Thrylos-Fans red army
__________________

Ανένδοτο. Η πόρτα του παραδείσου...

Ενώ τα spreads των ελληνικών ομολόγων έφτασαν στα ύψη: Τρεις μπογιατζήδες - ένας Αλβανός, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας- πέθαναν και πήγαν στον Παράδεισο. Ο Άγιος Πέτρος τους άνοιξε την πόρτα.
-Καλώς τα παιδιά. Επιτέλους ήρθαν και τρεις χρήσιμοι άνθρωποι. Ρε παιδιά θέλω να βάψω την πόρτα του Παράδεισου.
- Για πες μου, λέει του Αλβανού, πόσα θέλεις για να τη βάψεις;
- 600 ευρώ, λέει ο Αλβανός...
600; Πώς τα λογάριασες;
- Nα: 400 για μένα και 200 τα υλικά.
- Εσύ, λέει του Γερμανού, πόσα θέλεις ;
- 900 ευρώ: 300 για μένα, 300 στην εφορία και 300 τα υλικά.
- Και εσύ, λέει του Έλληνα, πόσα θέλεις ;
- 3.000 ευρώ Άγιε Πέτρο
- 3.000; Τρελός είσαι; Πώς τα λογάριασες;
- Άγιε Πέτρο, έλα πιο κοντά να μην μας ακούν.
Ο Άγιος Πέτρος πήγε κοντά του και ο Έλληνας του ψιθυρίζει: Άκουσε να δεις:
1.000 για σένα, 1.000 για μένα, 400 στο Γερμανό για να το βουλώσει και 600 θα δώσουμε στον Αλβανό για να βάψει την πόρτα...

Ιδού πως γράφτηκε η επιστολή Καραμανλή στον Χριστοφοράκο.

Κορυφαία διαφήμιση της Evian δείτε την...

Aναλυση: Οι αγρότες και ο «τσαμπουκάς» προς την κοινωνία

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) τη 10ετία του 1980 έδινε υψηλές τιμές στον αγρότη υψώνοντας τα δασμολογικά τείχη της (τότε) ΕΟΚ και παρέχοντας ισχυρές εξαγωγικές επιδοτήσεις. Αρχισε να αλλάζει το 1988, όταν έγινε η πρώτη μεγάλη μεταρρύθμιση, με την εισαγωγή των ««σταθεροποιητών». Με αυτούς, μειωνόταν η επιδότηση της αγροτικής παραγωγής των ευρωπαϊκών κρατών όταν αυτή η παραγωγή υπερέβαινε ένα καθορισμένο ύψος. Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή έγινε το 1992, όταν για λίγα προϊόντα όπως το στάρι η επιδότηση αποδεσμεύτηκε από την παραγωγή και συνδέθηκε με το χωράφι. Μετά το 2003 αυτή η πρακτική γενικεύτηκε για όλα τα αγροτικά προϊόντα. Ετσι, από το 2004, σχεδόν το σύνολο των αγροτικών επιδοτήσεων είναι αποσυνδεμένες από την παραγωγή και στηρίζουν το αγροτικό εισόδημα - δίνονται με βάση το χωράφι, είτε παράγεις είτε δεν παράγεις. Επιδίωξη είναι, μετά το 2013, όταν θα μειωθούν δραστικά οι επιδοτήσεις, να παράγονται ανταγωνιστικά αγροτικά προϊόντα, ώστε όσοι δεν καταφέρουν να γίνουν ανταγωνιστικοί να υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν τη δραστηριότητα.
Το 2004, όταν οι αγροτικές οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών έμπαιναν στην τελική φάση του αγώνα που θα έκρινε τον μετασχηματισμό και την επιβίωσή τους, στην Ελλάδα ο πολιτικός λόγος παρέμενε εκτοπισμένος από τα καθησυχαστικά παραμύθια πολιτευτών: Οποιος είναι «μάγκας» στις διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες θα παίρνει τα λεφτά από τους «κουτόφραγκους» και θα τα μοιράζει απλόχερα στους Ελληνες αγρότες - αυτά ήταν τα παραμύθια. Οι αγρότες δεν είχαν παρά να ψηφίσουν τον «μάγκα» και να κοιμηθούν ήσυχοι...
Κάπως έτσι, το 2004 ο τότε ηγέτης της Ν. Δ. έταζε κέρδη χωρίς κόπο στους αγρότες, λέγοντας ότι ως πρωθυπουργός θα μετείχε στα συμβούλια υπουργών Γεωργίας και με σκληρή διαπραγμάτευση θα αποσπούσε λεφτά και θα τους τα μοίραζε. Δεν πήγε, βέβαια, ποτέ. Και όχι μόνον. Επί των ημερών του, το Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής συνεδρίασε μόνο μία φορά - για τα μάτια της ΤV. To ψηφιακό μητρώο (η καθυστέρηση του οποίου είναι η αιτία που ακόμη δεν έχουν καταβληθεί το 30% των επιδοτήσεων στους αγρότες…) θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2008, αλλά η κατάρτισή του ξεκίνησε μόλις τον Μάιο του 2009. Η διανομή των επιδοτήσεων γινόταν με αυθαίρετο τρόπο, ώστε επί έξι χρόνια, κάθε χρόνο, τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη να επικυρώσουν τη διαχείρισή τους. Και πριν από δώδεκα μήνες (ενόψει σχεδιαζόμενων για τις 8 Μαρτίου 2009 εκλογών…) μοιράστηκαν στα «αφεντικά του κάμπου» περίπου 500 εκατ. ευρώ, το οποία τώρα πρέπει να επιστραφούν, άλλως σχεδιάζεται να μας επιβληθεί πρόστιμο 135 εκατ. ευρώ - και για τα οποία δείχνει «περήφανη» και η νυν ηγεσία της Ν. Δ…
Ηταν η άσχημη «ουρά» μιας μακραίωνης κακής ιστορίας. Στα πρώτα 150 χρόνια της ζωής του ελληνικού κράτους, η αγροτική οικονομία ήταν «κλειδωμένη» στο σύστημα της πατρονίας, με κυρίαρχο μοντέλο την αυτάρκεια, δασμοβίωτη και αφορολόγητη. Με την είσοδο στην ΕΟΚ, πολλοί αγρότες εθίστηκαν στη διαφθορά να παράγουν όχι για τον καταναλωτή αλλά για τις χωματερές και να εισπράττουν τα «θαφτικά» - τις επιδοτήσεις. Επί 10ετίες εθίστηκαν να εισπράττουν (μικρή) σύνταξη χωρίς να πληρώνουν εισφορές και να παίρνουν δάνεια με τη βεβαιότητα ότι δεν θα τα πληρώσουν, θα τους χαριστούν. Και σήμερα στον λογαριασμό του αγρότη μπαίνουν λεφτά, και θα μπαίνουν μέχρι το 2013, επειδή είναι αγρότης - είτε παράγει είτε όχι. Το 2008 η αξία της αγροτικής παραγωγής ήταν 9,5 δισ. ευρώ, ενώ το σύνολο ενισχύσεων και αποζημιώσεων προς τους αγρότες υπολογίζεται σε 8,5 δισ. Φόρο εισοδήματος πληρώνουν ελάχιστοι μεγαλοαγρότες, γιατί το αγροτικό εισόδημα υπολογίζεται... τεκμαρτά.
Στον τόπο μας, εν ολίγοις, αν κάποιοι διαθέτουν κοινωνική προστασία, αυτοί είναι οι αγρότες. Αντί να επιτίθενται στην υπόλοιπη κοινωνία, χρήσιμο θα ήταν να συζητήσουν, έστω καθυστερημένα, τι αγροτική οικονομία θέλουν - αν θέλουν. Τα περί «εγγυημένων τιμών» είναι φενάκη. Επιβάλλεται, όμως, να εφαρμοστούν πολιτικές που θα τους βοηθήσουν να αναλάβουν τα ρίσκα τους ώστε να γίνουν ανταγωνιστικοί. Μεταξύ άλλων, με ένα δίκτυο ενημέρωσής τους (όπως γίνεται σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες), με σύγχρονες δομές επιμόρφωσής τους (αντί να μεταφέρεται μόνο περιορισμένη γνώση από πατέρα σε γιο), με τη θέσπιση σαφών, αυστηρών κανόνων στις αγορές των τροφίμων (στις οποίες «αλωνίζουν» οι κερδοσκόποι). Λοιπόν, όσο νωρίτερα σταματήσει ο «τσαμπουκάς» προς την κοινωνία τόσο το καλύτερο.
Κ. Καλλίτσης-Καθημερινή

Η Madonna πριν και μετά το photoshop

τροκτικό

Η καμπάνια κατά του AIDS στη Γαλλία.

http://paratolmo.blogspot.com/

Η Τζούλια Αλεξανδράτου σε νέα φωτογράφισή της για το Nitro

Η Shakira τραγουδά το Santa.Baby. να και η εκτέλεση της Marilyn Monroe ?

Η νέα φωτογράφιση της Ελενας Παπαριζου .Ισως είναι η πιο σεξυ της καριερας της .

Οι Βενεζουελάνοι πιτσιρικάδες μουσικοί οι απαιτητικοί Σαλτσμπουργκαίοι και οι συγκρίσεις.

Πριν 30 χρόνια, στη Βενεζουέλα (μια όχι πλούσια χώρα), ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, για Εθνικό Σύστημα Νεανικών και Παιδικών Ορχηστρών. Ο Χοσέ Αμπρέου, ντόπιος μουσικός, άρχισε να συγκεντρώνει παιδάκια στις πιο φτωχές, τις πιο απομακρυσμένες περιοχές, τις πιο βουτηγμένες στο έγκλημα και στο πάρε-δώσε των ναρκωτικών και να τα κάνει μουσικούς. Το πρόγραμμα προχώρησε σιγά-σιγά, χωρίς καθόλου λεφτά και άρχισε να αποδίδει καρπούς. Πέρασαν τα χρόνια, 250.000 παιδάκια έμαθαν μουσική, και άρχισαν να φτιάχνονται σχολικές ορχήστρες. Οι ορχήστρες σε όλη τη χώρα ξεπέρασαν τις 100 και από αυτές οι 90 είναι συμφωνικές. Οι καλύτεροι από αυτούς τους νεαρούς μουσικούς μαζεύονται σε κεντρικές ορχήστρες, με κορυφή την Ορχήστρα Σιμόν Μπολιβάρ. Έκαναν τουρνέ οι Βενεζουελάνοι πιτσιρικάδες με τον πιτσιρικά μαέστρο τους και παίξανε και στο Σάλτσμπουργκ. Μάλλον καλά θα έπαιξαν, γιατί οι απαιτητικοί Σαλτσμπουργκαίοι ζήτησαν και ανκόρ. Μάλλον δεν περίμεναν, ότι οι Ινδιάνοι πιτσιρικάδες θα τολμούσαν να παίξουν ...Στράους.

Και εδώ αρχίζουν μοιραία οι συγκρίσεις με τη δική μας "χώρα γενέτειρα του πολιτισμού". Κοιτάξτε γύρω σας και κάντε τις και μόνοι σας, δείτε τα παιδιά μας να ασχολούνται με κάθε λογής ανοησία και υποκουλτούρα, να μην έχουν Παιδεία, να διδάσκονται βάρβαρα "σπορ", να γίνονται φανατικοί, ανεγκέφαλοι οπαδοί ομάδων και κομμάτων, να μην ξέρουν ούτε κατά που πέφτει η Βενεζουέλα, να τελειώνουν τη ζωή τους στην άσφαλτο, να έχουν μοναδική φιλοδοξία μια αργομισθία στο Δημόσιο, να..., να..., να.... Μπράβο μας!

atsarantos

Ο Jan Saudek. Ο ανατρεπτικός Τσέχος ανατρεπτικός φωτογράφος που την δεκαετία 1990 τάραξε τα νερά.

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

Η πρώτη... πραγματική μηχανή του σεξ. Ξεχάστε τις κούκλες του σεξ, έρχεται η Roxxxy!

Το πρώτο “sex ρομπότ” του κόσμου παρουσίασε αμερικανική εταιρεία σε εμπορική έκθεση στο Λας Βέγκας. Η επιμελώς ατημέλητη Roxxxy είναι η πρώτη κούκλα με τεχνητή νοημοσύνη και συνθετικό δέρμα που μοιάζει με ανθρώπινο. [...]

Η κούκλα έχει ύψος 1.70, ζυγίζει 54 κιλά και έχει πέντε "προσωπικότητες" για κάθε γούστο.
Οι παρτενέρ της μπορούν να προσαρμόσουν τα χαρακτηριστικά της, όπως τη φυλή, το χρώμα μαλλιών και το μέγεθος του στήθους.

Το σημαντικότερο για τη Roxxxy, είναι ότι επικοινωνεί με το σύντροφό της, αντιδρά ανάλογα με το άγγιγμα και συζητά μαζί του για διάφορα θέματα, ακόμα και για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το ρομπότ παρόλο που δεν μπορεί να κουνήσει τα άκρα του, έχει ανατομικά ορθό σκελετό και μπορεί ακόμα και να χασμουρηθεί.
Μαζί με την αγορά ενός λάπτοτ, η κούκλα διατίθεται ανάμεσα στα 7.000 με 9.000 δολάρια.

Ο εφευρέτης της Douglas Hines, δήλωσε ότι ο αρχικός σκοπός ήταν να φτιάξει μια κούκλα στην οποία μπορεί ο ιδιοκτήτης να μιλάει και να σχετίζεται.
“Δεν μπορεί να σκουπίσει ή να μαγειρέψει αλλά μπορεί να κάνει σχεδόν όλα τα υπόλοιπα, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ”, δήλωσε ο κατασκευαστής προσθέτοντας: “Είναι σύντροφος. Έχει προσωπικότητα. Σε ακούει. Μιλάει. Αισθάνεται το άγγιγμά σου. Κοιμάται”.
Συνδέεται ασύρματα με το διαδίκτυο, για να μπορεί να αναβαθμιστεί, να επιδιορθωθεί και να στέλνει email στον άντρα της.

Ο Hines, της εταιρείας TrueCompanion, υποστηρίζει επίσης ότι η κούκλα μπορεί να κάνει απλές συζητήσεις και ότι είναι σχεδιασμένοι για να “γνωρίζει ακριβώς τι σου αρέσει. Αν σου αρέσουν οι Πόρσε, της αρέσουν οι Πόρσε. Αν σου αρέσει η μπάλα, της αρέσει η μπάλα”.

Το ρομπότ είναι διαθέσιμο στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και αναμένεται να διατεθεί σε όλο τον κόσμο.
Ταυτόχρονα σχεδιάζεται η ανδρική εκδοχή του, ο Rocky.

O Topsy ένας ελέφαντας στην ηλεκτρική καρέκλα και η καθιέρωση του συνεχούς ρεύματος.

Με τη την εισοδο του 20ου αιωνα εγιναν και οι πρωτες εφαρμογες του ηλεκτρικου ρευματος που ηταν ακομα στο ξεκινημα του.Χωρις αμφιβολια εγιναν και οι περισσοτερες φρικαλεοτητες.Ο Topsy ήταν 28 ετών και ηταν ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα του Luna Park πάρκου, ένας υπέροχος τριών τόνων ελέφαντας που ήταν η απόλαυση των επισκεπτών. Ωστόσο, βίαια ξεσπάσματα του τον οδήγησε να σκοτώσει τρεις άνδρες σε λιγότερο από τρία χρόνια, η τελευταία εκ των οποίων ήταν ο μεθυσμένος χειριστής του, που πηγε να τον ταισει αναμμένα τσιγάρα. Οι ιδιοκτήτες του Luna Park αποφάσισαν να ξεφορτωθουν τον Topsy. Δοκιμασαν με καρότα βουτηγμένα σε κυάνιο, αλλά δεν τον επιασαν . Στη συνέχεια τους ήρθε η ιδέα να βγαλουν χρήματα απο αυτη την υπόθεση και ανακοίνωσαν ότι ο Topsy θα απαγχονιστει δημόσια για τα εγκλήματά του. Η ανακοίνωση προκάλεσε διαμαρτυρίες από οργανωσεις ζώων, οι οποίοι θεώρησαν ότι η ιδεα ήταν απάνθρωπη.Ετσι επρεπε να αναζητησουν άλλη λύση.

Ο διασημος Thomas Alva Edison πρότεινε να χρησιμοποιησουν ένα σύστημα που ενας συναδέλφους του, είχε την ανάπτυξη για μερικά χρόνια. Η εταιρεία του Edison, υποστηρικτής του (συνεχες ρευματος) DC, βρηκε την ευκαιρια που χρειαζοταν να προωθησει το DC, καθως παιζόταν τότε η ισχύς του συστήματος ελέγχου των ΗΠΑ με αντιπαλο την εταιρεία Westinghouse που υποστηριζε το (εναλλασομενο ρευμα) AC του Νικολα Τεσλα. Για να δυσφημίσει τον αντίπαλό του, Edison δήλωσε ότι το εναλλασσόμενο ρεύμα σύστημα της Westinghouse θα ήταν μια πραγματική καταστροφη για τα σπίτια, και αυτό το πείραμα θα τον βοηθουσε να το αποδείξει. Ο Edison έστειλε τελικά τους τεχνικούς του, οι οποίοι τοποθετησαν σε μια μεταλλική πλατφόρμα τον Topsy με τοποθετημένα γύρω του όλα τα ηλεκτροδια στο κεφάλι και τα πόδια. Περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο Coney Island για να δουν και να βεβαιώσουν την εκτέλεση με το εναλλασομενο ρευμα .



Ο Topsy επεσε κάτω σε δευτερόλεπτα. Ο Edison κατεγραψε τις εικόνες σε μια μηχανή δικής του εφεύρεσης και στη συνέχεια, την γυρισε να τη δουν σε όλη τη χώρα με μεγάλη επιτυχία: "ηλεκτροπληξια σε έναν ελέφαντα», μια επίδειξη αρκετη για τα μειονεκτήματα του εναλλασσόμενου ρεύματος. Μετά το θάνατο του Topsy,το Luna Park καταστράφηκε από μια τρομερή πυρκαγιά. Σήμερα,η ταινία του Edison είναι το μόνο που απομένει. Μπορείτε ακόμα να δείτε, αφου υπαρχει στο Coney Island Μουσείο.
paratolmo

Λϊγα λόγια για τον Ολυμπιακο και τα τελευταία γεγονότα

"1. «Κόκκαλη, πούλα και φύγε!»
Μα θα το έχω διαβάσει και χίλιες φορές! Σε ποιόν να πουλήσει, φίλοι μου; Έχετε δει εσείς κανέναν αγοραστή / επενδυτή να κυκλοφορεί στην αγορά και δεν τον έχω δει εγώ; Να μου το πείτε, σας παρακαλώ. Και πώς θα εξαναγκαστεί ο Κόκκαλης να πουλήσει την ομάδα του; – και, όταν λέω «ομάδα του», εννοώ την περιουσία του, διότι (είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει) η ΠΑΕ Ολυμπιακός είναι περιουσία του Κόκκαλη. Με βερμπαλιστικές προστακτικές θα εξαναγκαστεί να πουλήσει τον Ολυμπιακό; – και ξαναρωτώ: Σε ποιόν; Σιγά μην τρομάξει. Αμ, αν ήταν έτσι, θα είχε καταρρεύσει –ρηματικώ τω τρόπω– όχι ο κάθε Ολυμπιακός της υφηλίου, αλλά αυτός τούτος ο καπιταλισμός (και θά είχαμε γλυτώσει με συνοπτικές διαδικασίες από πολλά δεινά).

2. «Παίχτες, παίχτε μπάλλα!»
Πώς να παίξουν μπάλλα, όταν δεν μπορούν; Όχι, διότι την ξέχασαν, αλλά διότι δεν μπορούν, αφού πλέον δεν αποτελούν ομάδα. Ο Ολυμπιακός φέτος δεν είναι ομάδα. Σύνολο παικτών είναι. Συνονθύλευμα αγωνιστικών προσπαθειών, κοινώς τουρλουμπούκι, είναι. Ομάδα, πάντως, δεν είναι. Και αν νίκησε τον Βάζελο, και τον κατεξευτέλισε μάλιστα, τούτο οφείλεται στο ότι ο Βάζελος δεν κατέβηκε ποτέ στο γήπεδο να παίξει μπάλλα. Παρά ταύτα, είναι πέντε βαθμούς πάνω από εμάς - αλίμονο.

3. «Κάν’τε μεταγγραφές!»
Ποιός; Ποιοί; Ο άσχετος Χρυσικόπουλος ή το φοβερό και τρομερο τημ –άντε, μην πω καμμιά βαριά κουβέντα... – του «σάουτινγκ»; Και ποιές μεταγραφές; "Μπεναρφάδες" ή αστέρια από την Πορτουγκέζα;

4. «Να γίνουμε Πόρτο!... Μα γίνουμε Λυών!...»
Ας ξαναγίνουμε πρώτα Ολυμπιακός –Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς– και μετά τα ξαναλέμε! Διότι, σύγγαυροι, έχουμε πάψει να είμαστε Ολυμπιακός. Εξυμνούμε με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο όλα τα περιφερειακά στοιχεία, που τάχα ταιριάζουν στον Ολυμπιακό, και έχουμε χάσει την ουσία της γαυροσύνης: την περηφάνεια! Την περηφάνεια που έκανε τον Ολυμπιακό Θρύλο. Για τον Ολυμπιακό υπάρχει μόνο η νίκη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αγνοεί την πιθανότητα της ήττας. Όμως διεκδικεί πάντα και με όλες του τις δυνάμεις την νίκη, και αν τυχόν δεν την κατακτήσει, δεν του φταίει κανένας. Έπρεπε να είχε προσπαθήσει περισσότερο. Ενάντια σε όλους και σε όλα, ενάντια σε σταθμητούς και αστάθμητους παράγοντες. Έφαγε δεκαέξη γκολ, ας έβαζε δεκαεφτά να νικούσε.

5. «Μας σφάζει η διαιτησία!»
Σωπάστε, καλοί μου!... Η διαιτησία κάνει τη δουλειά της, όπως την έκανε τόσα και τόσα χρόνια. Πότε είχε ο Ολυμπιακός τη συστηματική εύνοια της διαιτησίας; ΠΟΤΕ! Την καραμέλα της διαιτησίας την πιπίλαγαν πάντα στις αποτυχίες τους μόνο οι Βάζελοι. Ναί, μόνο αυτοί, που, ιδίως ανίκανοι όντες να σταυρώσουν τίτλο τα τελευταία 13 χρόνια, εφηύραν την «παράγκα». Το κακό είναι ότι κάποιοι δικοί μας (κυρίως νεοολυμπιακοί και φρεσκόγαυροι) τσίμπησαν το δόλωμα και νόμισαν ότι έτσι είναι τα πράγματα και ότι είναι πολύ μεγάλη μας μαγκιά το να ελέγχουμε τις διάφορες Ομοσπονδίες και «να έχουμε τη Βαζέλα από κάτω». Αμ, καμάρια μου, ποτέ ο Ολυμπιακός δεν έλεγξε καμμία Ομοσπονδία, όχι γιατί ενδεχομένως δεν ήθελε (ή δεν έπρεπε), αλλά διότι ήταν, είναι και θα είναι ανίκανος να το κάνει. Δεν είναι κάτι τέτοιο εγγεγραμμένο στο DNA του. Αυτά ήσαν διαχρονικώς δουλειές των Βάζελων και των εκάστοτε αχυρανθρώπων τους. Εμείς ποτέ δεν είχαμε παραρτήματα. Όποιος μέμφεται τον Ολυμπιακό για το ότι «δεν ελέγχει» τα διαιτητικά κ.λπ. πράγματα, κατ’ ουσίαν τον μέμφεται γιατί δεν έχει γίνει Βάζελος.

6. «Χάσαμε από το αεκάκι!»
Όχι, φίλοι μου. Χάσαμε από την ΑΕΚ, που κατέβηκε στου Καραϊσκάκη για να μας νικήσει. Αεκάκι αποκαλούν την ΑΕΚ οι άσχετοι. Η ΑΕΚ αποτελούσε ανέκαθεν –και ευτυχώς τούτο– μεγάλο αντίπαλό μας. Αν ο Παναθηναϊκός είναι ο αιώνιος αντίπαλός μας, η ΑΕΚ είναι ο αμέσως επόμενος μεγάλος αντίπαλός μας. Από πότε οι οπαδοί του Θρύλου έμαθαν να υποτιμούν ομάδες με ιστορία και να τις χλευάζουν; Η καζούρα προς κάθε αντίπαλό μας είναι όχι απλώς καλή, είναι και αναγκαία. Συντηρεί την καλώς εννοούμενη αντιπαλότητα. Η υποτίμηση είναι καταστροφική. Μπορεί μόνοι μας να έχουμε περισσότερους τίτλους από όσους έχουν όλοι οι άλλοι μαζί, αλλά αυτό δεν νομιμοποιεί κανέναν από εμάς να λοιδορεί και να χλευάζει τους αντιπάλους μας. Ο σεβασμός στον αντίπαλο είναι πρωτίστως σεβασμός στον εαυτό μας. Αυτό αποτελεί κατ' εξοχήν ολυμπιακή αρετή. Αν θεωρείς τον αντίπαλό σου ανύπαρκτο, θεωρείς συνάμα και τον εαυτό σου ανύπαρκτο, αφού, είτε το θέλεις είτε όχι, από την αξία του αντιπάλου σου αβγαταίνει και η αξία η δική σου.

7. «Πού βρήκαν χρήματα στον Άρη και στην ΑΕΚ να μοιράζουν πριμ;»
Δεν υπάρχει ευκολότερη απάντηση: Τα βρήκαν! Εσένα, ολυμπιακέ οπαδέ, τί σε νοιάζει; Αν η ομάδα μας είχε νικήσει τον Άρη και την ΑΕΚ, θα τους είχες αναγκάσει να κάνουν οικονομία και σοβαρή αποταμίευση! Και γιατί, φίλε μου, τόσο πολλή μεταφυσική σε ένα καθαρά υλικό ερώτημα; Τα χρήματα τούς τα έταξε και θα τους τα δώσει κάποιος αντίπαλος της ομάδας μας. Ποιός είναι; Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος είναι. Εσένα, όμως, τί σε ενδιαφέρει αυτό; Μπορεί και η ομάδα μας να κάνει το ίδιο; Δεν μπορεί; Σκασμός τότε! Μπορεί; Αι, ας το κάνει! Και θα δεις τί ωραία που θα είναι...

8. «Όλοι είναι εναντίον του Ολυμπιακού!»
Σώπα! Πρωτόγνωρο φαινόμενο. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα... Φίλοι μου, έτσι ήταν πάντα. Υπήρξαν εποχές που τους είχαμε ξεσκίσει κατ’ επανάληψιν, όπως επίσης υπήρξαν και τα λεγόμενα «πέτρινα χρόνια», και μάλιστα δύο φορές: στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και από το 1988 ώς το 1996. Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα εν διωγμώ. Αυτό το γράφω για όποιον το καταλαβαίνει. Και το επαναλαμβάνω: Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα εν διωγμώ. Ποτέ δεν γνώρισε την εύνοια του «ντοβλετιού», του «καθεστώτος». Του Ολυμπιακού ανέκαθεν βρώμαγαν τα χνώτα και οι μασχάλες του και τα πόδια του. Αλλά τα πόδια του είχαν πάντα φτερά, και μες στο στήθος του χτυπούσε καρδιά. Έτσι έγινε η ομάδα του λιμανιού ο μέγας Ολυμπιακός. Έτσι ξεγέλασε και τούμπαρε το «σύστημα». Όχι με κλάψες, με εύκολες δικαιολογίες και με τζαμπαμαγκισμούς. Ο Ολυμπιακός έγινε μέγας και τρανός, επειδή έχτισε πάνω σε θεμέλια ακραδάντως ολυμπιακά και όχι σε θεμέλια λαϊφσταϋλιτζίδικα.

Αυτά για σήμερα. Θα τα ξαναπούμε. Την Κυριακή όλοι οι πιστοί ολυμπιακοί στο γήπεδο. Δίπλα στα ερυθρόλευκα σύμβολα. Ίσως έχει έλθει ο καιρός και ίσως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες να αναστοχασθούμε τα του Ολυμπιακού. Αλλά ένα δεν πρέπει να ξεχνάμε. Τί;
Το ότι Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ!


Αναρτήθηκε από: Γιωργος Κεντρωτης
Limanoskylo

H Βραζιλιάνα κουκλάρα Raquel Tolardo σε decadence φωτογράφιση...

Η φτώχεια θέλει την... Πόρσε της

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί με σχέδια επί χάρτου να αναμορφώσει το φορολογικό σύστημα της χώρας και να κινήσει τη λυδία λίθο των εσόδων του προϋπολογισμού, η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή κάνουν προκλητικά αισθητή την παρουσία τους.

Το 2009 -παρ' όλο που η ελληνική κοινωνία βρέθηκε αντιμέτωπη με τη χειρότερη κρίση της τελευταίας εικοσαετίας, με την οικονομία να διολισθαίνει προς μια βαθιά ύφεση, την απασχόληση να υποχωρεί και την ανεργία να εκτοξεύεται στα ύψη- κάποιοι, και όχι ολίγοι, συνέχισαν να «ζουν τον μύθο τους» στην Ελλάδα.

Ακόμη και επίσημες στατιστικές, οι οποίες βρίσκονται κάπου παραπεταμένες μέσα στον καταιγισμό των αριθμών με τους οποίους βομβαρδιζόμαστε καθημερινώς, πιστοποιούν ότι η κρίση δεν αποστέρησε από μία μερίδα του πληθυσμού τις ακριβές καταναλωτικές συνήθειες.

Η πληγείσα τάξη των γκόλντεν μπόις θα ήταν αναμενόμενο να πέρασε μια δύσκολη χρονιά. Για παράδειγμα, στις τράπεζες που μετείχαν στο πρόγραμμα κρατικής ενίσχυσης των 28 δισ. ευρώ απαγορεύτηκε να χορηγήσουν τα «χρυσά μπόνους» στα στελέχη τους. Το πλήγμα ήταν διπλό, γιατί εκτός από τις αμοιβές κόπηκαν και τα μερίσματα, τα οποία ήταν μία υπολογίσιμη πηγή εισοδήματος για τα στελέχη -και όχι μόνο- τα οποία είχαν δημιουργήσει αξιοσέβαστα χαρτοφυλάκια χάρη σε stock options που είχαν λάβει όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Υστερα από όλα αυτά ήρθε και η χαριστική βολή, με τη μορφή της έκτακτης εισφοράς που επέβαλε ο πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου για εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ. Η κατάσταση δεν προοιωνίζεται καλύτερη για την καινούργια χρονιά, μια και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου προανήγγειλε κατ' ουσία τη δήμευση των μπόνους (σ.σ.: η φορολόγησή τους θα γίνει με συντελεστή 90%).

Αν όλα τα παραπάνω ήταν αποτελεσματικά, θα ήταν αναμενόμενο ένα πνεύμα αυτοσυγκράτησης να είχε διαπεράσει στις τάξεις των πλέον καλοπληρωμένων εργαζομένων. Ενα φρένο στην πολυτελή κατανάλωση και διαβίωση θα έπρεπε να είχε τεθεί.

Σε χρονιά κρίσης

Και όμως, εν μέσω φορολογικής καταιγίδας και οικονομικής δυσπραγίας, μέχρι το τέλος Νοεμβρίου στην ελληνική αγορά είχαν πωληθεί 407 ολοκαίνουργιες και απαστράπτουσες Πόρσε. Δηλαδή σχεδόν κάθε μέρα κατά μέσο στην αγορά «έφευγαν» (πωλούνταν) δύο τέτοια αυτοκίνητα. Το νούμερο αυτό διπλασιάζεται αν στον στόλο των καινούργιων Πόρσε προσθέσουμε και τις 477 μεταχειρισμένες που πουλήθηκαν το ίδιο διάστημα.

Η κρίση δεν φαίνεται να άγγιξε τόσο πολύ τις πωλήσεις και άλλων αυτοκινήτων που θεωρούνται συνώνυμα του κοινωνικού status, όπως τα Mercedes, καθώς στο ίδιο διάστημα αγοράστηκαν σχεδόν 8.000 καινούργια οχήματα και άλλα τόσα περίπου μεταχειρισμένα.

Η αναντιστοιχία η οποία προκύπτει από τη συνύπαρξη μιας καταρρέουσας οικονομίας και της ευμάρειας που υποδηλώνει η προκλητική κατανάλωση θα μπορούσε να αποδοθεί στη λαϊκή θυμοσοφία, η οποία επιμένει ότι η φτώχεια, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, θέλει καλοπέραση. Ετσι, από τη μία πλευρά οι δείκτες μιζέριας βρίσκονται σε δραματική όξυνση, με την επίσημη ανεργία να υπερβαίνει το 10%, τις ακάλυπτες επιταγές να έχουν φθάσει τα 3 δισ. ευρώ, τη δραματική υποχώρηση σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής δραστηριότητας: η οικοδομική δραστηριότητα καταγράφει μείωση κατά 30%, η μεταποίηση κατά 11% και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών έχει υποχωρήσει στο ναδίρ (-38%). Από την άλλη, παρά την πιστωτική ασφυξία που επικρατεί από την αρχή του έτους, οι πωλήσεις όχι μόνο πολυτελών αυτοκινήτων, αλλά και άλλων φετίχ της μόδας, καλά κρατούν.

Εμπορική επιχείρηση (Λεμονής) εισαγόμενων ακριβών παπουτσιών είδε τον τζίρο της στο πρώτο εξάμηνο του έτους να αυξάνει κατά 13%, στα 101 εκατ. ευρώ. Ακόμη καλύτερες ημέρες για τα επώνυμα ρούχα της Tommy Hilfiger, με τις πωλήσεις να αγγίζουν στο ίδιο διάστημα τα 1,6 δισ. ευρώ, καταγράφοντας αύξηση κατά 21% σε σχέση με πέρυσι.

Αδικαιολόγητη διαβίωση

Η πολυτελής αυτή διαβίωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από το επίπεδο του εισοδήματος, τουλάχιστον όπως αυτό δηλώνεται στις φορολογικές Αρχές. Τα στοιχεία που παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωσταντίνου, κηρύσσοντας την αρχή του διαλόγου για το φορολογικό, καταδεικνύουν ότι ο πλούτος που ξοδεύεται προέρχεται κατά βάση από ένα φτωχό έθνος.

Το 85% των φορολογικών δηλώσεων πέρυσι αφορούσαν εισοδήματα χαμηλότερα των 30.000 ευρώ. Ακόμη πιο χαρακτηριστικό της ένδειας αποτελεί το γεγονός ότι περισσότεροι από 5 εκατ. φορολογούμενοι, ήτοι το 63% περίπου, δηλώνουν ετήσιο ατομικό εισόδημα κάτω από τις 12.000 ευρώ.*

ΑΠΟ Ενετ

Καταπληκτική διαφήμιση του ζωολογικού κήπου της Κοπενχάγης

\ Πατήστε για μεγαλύτερο μέγεθος